கதை சொல்லி

சென்ற வருடம் தீஷு பள்ளியிலிருந்து வந்திருந்த ஒரு கமெண்ட் அவள் பேச்சுத்திறமையையும் அடுத்தவரிடம் பழகும் தன்மையும் மேம்படுத்த வேண்டும். தீஷு அடுத்தவரிடம் பழகுவதற்கு நேரம் எடுத்துக்கொள்வாள். அடுத்தவரிடம் பழகும் வரை பதிலும் சொல்ல மாட்டாள். பள்ளியில் சொன்னது அவளை பேச வைத்துக் கொண்டே இருங்கள் - உங்களிடமோ மற்றவர்களிடமோ.

அவளைப் பேச வைக்க எங்கள் வாசிக்கும் நேரத்தை உபயோகப்படுத்திக் கொண்டேன். what is the boy is doing, how is he feeling, happy or sad? என்பதைப் போன்றன. இன்று வரை எங்களின் அந்தப் பழக்கம் தொடர்கிறது.

அதைச் சற்று மேம்படுத்தி, செய்தித்தாளின் கூட வரும் கூடுதல் பேப்பரில் நல்ல தரமான படங்கள் வரும். அவற்றைப்பற்றி நான் கேள்வி கேட்க, அவள் பதில் கூறுவாள். what is the aunty doing? do you like her dress? where is she standing? போன்றன. சில நாட்களில் தீஷுவே படத்தைப் பார்த்து சில வார்த்தைகள் கூறத் தொடங்கினாள்.

இப்பொழுது தீஷுவிற்கு கதை சொல்லுவதற்கு விருப்பம் வந்திருக்கிறது. செய்தித்தாளின் படத்தைப் பார்த்து சொல்லச் சொன்னேன். அவளுக்கு அதில் விருப்பம் இருக்கவில்லை. அவளே அவள் கதையின் நாயகி ஆக்கினேன். அவளின் இரு வகை புகைப்படங்களை எடுத்துக் கொள்வேன். உதாரணத்திற்கு ஒன்றில் உட்கார்ந்து இருந்தால் மற்றொன்றில் நின்று கொண்டு இருப்பது. இரண்டையும் பார்த்து ஏதாவது சொல்ல வேண்டும்.

நேற்று இரண்டு படங்கள் கொடுத்தேன். ஒன்றில் ஒரு சிங்க பொம்மையைப் பார்த்து அழுது கொண்டிருந்தாள். மற்றொன்றில் சிரித்துக் கொண்டிருந்தாள். அவளிடமிருந்த மற்ற சிறு சிறு பொருட்களையும் எடுத்துக் கொண்டோம். தீஷு சொன்ன கதை -
Lion scared Dheekshitha and (she) cried. Amma was having a cup of coffee (ஒரு காபி கப் இருந்தது, அதையும் கதையில் இணைத்துக் கொண்டாள்) and came running. She told that this bird, camel, elephant and lion are only toys. Dheekshitha was happy.

அவளே அவள் கதையின் நாயகி என்பது அவளுக்கு மிகவும் பிடித்திருக்கிறது. இன்னும் சில நாட்களுக்குப்பிறகு மேலும் சில கேள்விகள் கேட்டு அவள் கதையை மெருகேத்த வைக்கலாம் என்று நினைத்திருக்கிறேன்.